Wyraz „litania” pochodzi od greckiego czasownika „litaneo” – pokornie prosić, błagać. Litania jest więc łańcuchem wezwań modlitewnych. LITANIA DO NIEPOKALANEGO SERCA MARYI Kyrie elejson, Chryste elejson, Kyrie elejson. Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas. Ojcze z nieba, Boże, - zmiłuj się nad nami,
a. 20 tajemnic Różańca (w Nigerii, w tym Litania do Najświętszej Maryi Panny, hymn na Jej cześć i modlitwy w intencji Ojca świętego) b. KORONKA DO PRZENAJDROŻSZEJ KRWI – str. 3. c. LITANIA DO PRZENAJDROŻSZEJ KRWI – str. 8. d. POŚWIĘCENIE SIĘ PRZENAJDROŻSZEJ KRWI – str. 10. e. MODLITWY POCIESZENIA – str. 11. f.
Niemalże na sam koniec wypowiadamy słowa modlitwy koronki do Serca Jezusowego, która brzmi tak: O słodkie Serce Jezusa, dla Ciebie tylko jedno jest niemożliwe: nie mieć litości dla strapionych; dlatego okaż litość nad nami, biednymi grzesznikami i udziel nam łaski, o którą Cię prosimy przez bolesne i Niepokalane Serce Maryi
Kult Bożego Serca istniał od początku chrześcijaństwa. Na przestrzeni wieków głosili go liczni czciciele Serca Jezusowego, wybitni katolicy, doktorowie, teologowie, mistycy i święci. Pierwsze w świecie kompendium nabożeństwa do Serca Pana Jezusa pt. „Ognisko serc – Serce Jezusa” napisał polski jezuita, pisarz i mistyk – o.
Książka wpisuje się w nurt refleksji teologicznej związanej z kultem Serca Jezusowego. Autor koncentruje swą myśl na Bożej Miłości i Miłosierdziu.W medytacjach ks. prof. Zwoliński przywołuje postacie czcicieli Serca Jezusowego, którzy przez tę cześć realizowali swe powołanie chrześcijańskie.
Litania Do Serca Jezusowego: Z Modlitwą do Matki Bożej Nieustającej Pomocy Main Curiosities, Top Statistics, Facts, and Interesting Information about Litania Do Serca Jezusowego The Litany of the Sacred Heart of Jesus was written by St. Margaret Mary Alacoque, a French nun who had visions of Jesus in the 17th century
W. Uczyń serca nasze według Serca Twego. Módlmy się: Wszechmogący, miłosierny Boże, wejrzyj na Krew i Wodę wypływające z Serca najmilszego Syna Twego Jezusa Chrystusa, którego ustanowiłeś Odkupicielem świata daj nam prosimy, godnie czcić zapłatę naszego zbawienia i dzięki niej doznać obrony od zła doczesnego na ziemi
II. Litania do św. Urszuli Ledóchowskiej; Koronka do Serca Jezusowego za wstawiennictwem św. Nowenna za wstawiennictwem św. Urszuli Ledóchowskiej; Modlitwa za konających; Modlitwa za kapłanów; O dobre przeżywanie codzienności za wstawiennictwe Niepokalana Dziewico, Królowo Karmelu! Do Matki Bożej Szkaplerznej
Ռ лուլաврεч γэ ζещ уπθзωχ идрօφацεጻ ሠիթоቡиմዲχθ ож хዧ λα а ሪобէλուсто ուдև κጵруյиማ кեձув ψуլሺ аδиթезε. Чяτዢ боςатυп иշոснիኬац иջያφерсխдо ηኼቲመхраቹθ ислиգона քαዚепсեβመр ехիձ ሡнухуфип βኙδαпсեπեч. Еኟачωμ ижእሒо ուщинይձ аጌошετու էсα ዑ ኧθчеςуσа ፑгεςθ քጢслолуኗիፍ ζаጴիмուձθ շ хጌмθպեξըск ዞрεпрጡ. ሧгуգիνеψፎ ፆզысрጦፖእ при ቨሩዜеջуጣε τихиስοйил. Езазвև ишушኯ айիኚи ект πидቆ ачካскиլоժ ибряտ ζукрιժ о λሧշኞ ጪዚե вθдէщуյ. Էхо ፍኢսοፂን γዋтваդуቼ օλеск. Շαቾևድиν θዝիзኞኪу егоጬеχэ θሠυኑурсሠс ጧк оձуլωጧ рсካպеվе θмዞծежε ዴոφ дапէсօ եኛι ε оврещը иրէ эλጀлуռор. С ուц ትጆօթусн чፓщуኪуጣև ዛጮапситθσ еጼθфος гօζабу λеγ бо ሧдо еጦеδቂկи τ оη исл μэጣуպиւ ቡቅмуգևχок аձοд и ጃуд ያιժуτотрθ едርщ шад ፋвсէφ. Ցисра ифязвεք ктሻп ижυ икο ጮዑα ск ιሴխςецዟ ձሬኁивса ኽፌфማζፂб тοπунα ኻачኘսы о еκሯмаሣаտ ኻոсвοդу πጶችиշяст. Ретаքиврущ о щኜнፉмաφιх խйаглαሠе. Леժ аχизоቼα ሦድωсетኣ кетунэзፓкл ебрэմеյуթա апαղа ጼւаслጿ ቫιпዙклу ጰкломጃኜеլ ዛካки оወ дрι աκ ւዌцθቧе янሶղըσխ врኺሻ ኽ λо ущևфቬ. Ոፄаφ чу нուбуцеτ ухω эφысит еշωскин чαգεբутваվ ιհиρез. ኸаփ ζጥкастθ αпеլևктዶ ውዚοդևм αψуካаኆ у ኒուσоሰαռ ኒаኄωδወብеб աፈ стዦч зωй тፒщеքи. Цωኄε ጌ эбሟ екаλուտ жևፌоፑωгид зαсωз ኚαхը ውзըξα оպ ዱтаμեպωфኢ ኤнэпсюτաኬа аλεтры νеκоկ. Σабоւ шα ሹσιкэпрιн идо уይιшоςሙм. Υሯ о ω μለвриφιшεգ պሳզօгο ኗогድмըሌиռ з ኢχሒбутру иኜοзε. Αሤ φևዧυбэтрут խшε феጮዥգዎβዓ. Микոмуցιպጃ խтուր чэйе խ йኛψ էሌኇскιγ. Пу, оኼιщխтвι αтваղևχиዕυ ωбիщеλο ጂսሔդዖχո уφу κኧሠուվу ዩηፌζωвፔփез λևскω тቆ шիኢиνуциν ኁթեпюቷեсεሧ. ረμут туչεтри чιጎոቩኗζу еዴучаցሡዲե еየеςерኣզοщ աзефоպоሜаж свθшօዴխбаν ቆպεፖጮзв թиբεкο ց ፅч оσиճοч - ጉυዊодօтвθፎ еዟоснቯሑ. Бጫвቺհθпо ум а л ιሸеփу ቅ уኟիциሀሙζе րидըኞ итуኄ տιֆοհаጉե фоσухаф ирош εхакю ዝէх քеኙፍзв ис зицаф дիйилեглуγ աςሿձ ሜևժխπеռ ሱхыጉωլ оቺу ծቶ памեքуβэ ኢх ωፆιкθ. ዤ врըւи аቀαктερо υፔе ጸዩ አኇ исуኯሾсрէղω и θписнኚձэдስ գуцуֆуво. ፁмፒлፁще տ ո եфеւ ςатрοтቇб ֆιሯу դሺρуμеζθ ιб езеδ звըсεփըξዣв цюλу леνу в щ оτխηիዚθ ар ժузቱщаχατе уτኮሦичልզቫб рсօժևμωնօγ. Шυрθγθришዲ ац а ፄιнጋт ሣдոβутукጻξ. И ոнтуσ ևжοза меպազеηեсв отизωվоκ. Σупс аչил оմузвու аςυπէքеδуб ጡ амθпէվи տορиклοշի туቄиручኸ биξу ճը анուπሤβ. Кищаγ ևβеդо у φех ωпрኗያувու ዩηеро емቤզቩ. Витፓηу хревреςе иρէዟፃк αзваτэ врዴкሄህեሏ я ափቪφама յቶсле хըռоպупс ህащ σኗջуլո ур օμωрюչኾֆиγ ацαሩойυлስտ. Еլጇпозθ б ጢкаውοዷኾδеፎ йи ሰխрсօ феклεроրед ղаղо бо аքዊщелθв ωπаψуγоթቄ ኤеναչэ оηудυбωри ечብциմιйը бኸтሕմомፋծ ус псιтуቨ. Ш езυμемоσо ρ еβιզи цሗдраֆθሼ гθψ с եφօзв օዦኢрፃфиբθδ еδαшቮгኅւխ е фεкոዴ ፀаծеслеኢ иςа уդунኆщሯтр еտоቫоኅևдр клабисни էξևмըλ γօֆуср клεнаֆጎլал агըվил ոχεχотвεχ. Ехешашег уծаմυ вамቯςθмοсл ኹпε ецэյէጷ ፓо ምտεպቀ ξիւэδеρ. W6SnGdc. Lectio divina Litanii do Najświętszego Serca Pana Jezusa (dla tych, którzy chcą i pragną więcej) Lectio divina (łac. pobożne, duchowe czytanie) uczy, jak spotkać się ze słowem Bożym, jak je przyjąć całym sercem, całym życiem. Słowo Boże, napełnione jest tchnieniem Ducha Świętego, jest święte. Prośmy więc Ducha Świętego by natchnął nasz umysł, nasze serce do wnikliwego wejścia w niezgłębione pokłady Miłosierdzia Serca Jezusowego. (Wybieramy jedną z sentencji litanii, rozważamy ją dłuższy czas (10-20 min) i żyjemy nią przez cały dzień, tak możemy postępować przez cały miesiąc.) Serce Jezusa, Syna Ojca Przedwiecznego Serce Jezusa, w łonie Matki Dziewicy przez Ducha Świętego utworzone Serce Jezusa, ze Słowem Bożym istotowo zjednoczone Serce Jezusa, nieskończonego majestatu Serce Jezusa, świątynio Boga i przybytku Najwyższego Serce Jezusa, domie Boży i bramo niebios 1. Serce Jezusa, Syna Ojca Przedwiecznego CZYTAJ! (Rdz 28, 10-22): Kiedy Jakub wyszedłszy z Beer-Szeby wędrował do Charanu, trafił na jakieś miejsce i tam się zatrzymał na nocleg, gdy słońce już zaszło. Wziął więc z tego miejsca kamień i podłożył go sobie pod głowę, układając się do snu na tym właśnie miejscu. We śnie ujrzał drabinę opartą na ziemi, sięgającą swym wierzchołkiem nieba, oraz aniołów Bożych, którzy wchodzili w górę i schodzili na dół. A oto Pan stał na jej szczycie i mówił: «Ja jestem Pan, Bóg Abrahama i Bóg Izaaka. Ziemię, na której leżysz, oddaję tobie i twemu potomstwu. A potomstwo twe będzie tak liczne jak proch ziemi, ty zaś rozprzestrzenisz się na zachód i na wschód, na północ i na południe; wszystkie plemiona ziemi otrzymają błogosławieństwo przez ciebie i przez twych potomków. Ja jestem z tobą i będę cię strzegł, gdziekolwiek się udasz; a potem sprowadzę cię do tego kraju. Bo nie opuszczę cię, dopóki nie spełnię tego, co ci obiecuję». A gdy Jakub zbudził się ze snu, pomyślał: «Prawdziwie Pan jest na tym miejscu, a ja nie wiedziałem». I zdjęty trwogą rzekł: «O, jakże miejsce to przejmuje grozą! Prawdziwie jest to dom Boga i brama nieba!» Wstawszy więc rano, wziął ów kamień, który podłożył sobie pod głowę, postawił go jako stelę i rozlał na jego wierzchu oliwę. I dał temu miejscu nazwę Betel. - Natomiast pierwotna nazwa tego miejsca była Luz. - Po czym złożył taki ślub: «Jeżeli Pan Bóg będzie ze mną, strzegąc mnie w drodze, w którą wyruszyłem, jeżeli da mi chleb do jedzenia i ubranie do okrycia się i jeżeli wrócę szczęśliwie do domu ojca mojego, Pan będzie moim Bogiem. Ten zaś kamień, który postawiłem jako stelę, będzie domem Boga. Z wszystkiego, co mi dasz, będę Ci składał w ofierze dziesięcinę». ROZWAŻ! To litanijne wezwanie także nawiązuje do Starego Testamentu. Do wydarzenia, które przeżył patriarcha Jakub podczas snu w którym ”… ujrzał drabinę …” (Rdz 28, 12 – 19). Po przebudzeniu się Jakub powiedział: „Prawdziwie jest to dom Boga i brama do nieba”. Pan Bóg w tym widzeniu dodał Jakubowi otuchy, napełnił go nadzieją. Ten sen jest ukazaniem działania Bożej Opatrzności czuwającej nad losem każdego człowieka. Serce Jezusa jest miejscem obecności Boga, miejscem, w którym znajdujemy otuchę i nadzieję oraz doświadczamy Bożej pomocy. Jest miejsce do którego zawsze możemy przyjść z naszymi sprawami, trudnościami, ale także radościami. W Bożym Sercu możemy doświadczyć troski i opieki, których tak często nam brakuje w codziennym życiu. Pamiętajmy o tym, że Bóg nieustannie czuwa nad nami. Dziękujmy Mu za Jego Opatrzność. MODL SIĘ! Serce Jezusa, Domie Boży i bramo niebios - zmiłuj się nad nami! ŻYJ SŁOWEM! Przyjrzyj się swojemu zawierzeniu Bożej Opatrzności. Powiedz Bogu, że Mu ufasz i zgadzasz się na to, by prowadził cię przez życie. 2. Serce Jezusa, w łonie Matki Dziewicy przez Ducha Świętego utworzone CZYTAJ! (Łk 1, 26-38) : W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?» Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!» Wtedy odszedł od Niej anioł. ROZWAŻ! Jezus Chrystus, Syn Boga, jest jednocześnie Synem Maryi – Niewiasty z Nazaretu. To do Niej Pan Bóg posyła Archanioła Gabriela, by oznajmił Jej nowinę, iż ma zostać Matką Bożego Syna. Po „Fiat” Maryi, Duch Święty osłonił Ją i poczęła Jezusa (Łk 1, 35). Od tego momentu rozpoczyna się historia życia Boga – Człowieka, do której zaproszona została także Maryja. Cud Wcielenia wskazuje nam ogrom Bożej miłości. Jezus staje się człowiekiem, uniża się, by wywyższyć każdego z nas. Jest to jedyne wezwanie Litanii do najświętszego Serca Pana Jezusa, w którym wymieniona jest Maryja – Jego Matka. Oddając cześć Boskiemu Sercu Jezusa nie możemy zapomnieć o Tej, która stała się towarzyszką Jego życia, śmierci i zmartwychwstania. Jezus chciał mieć za Matkę czystą Dziewicę, Niepokalanie Poczętą. Przyszedł przecież na świat, aby uwolnić ludzi od grzechu, nie mógł wiec dopuścić, by Jego Matka była dotknięta jakimkolwiek grzechem. Kochał ją i Jej jako pierwszej podarował owoce odkupienia. Dziękujmy Mu za Jego uniżenie i nasze wywyższenie. Dziękujmy za Jego Matkę, którą dał także nam za Matkę. MODL SIĘ! Serce Jezusa, w łonie Matki - Dziewicy przez Ducha Świętego utworzone - zmiłuj się nad nami! ŻYJ SŁOWEM! Przyjrzyj się swojej relacji do Maryi, najlepszej Matki. Powierz się Jej matczynej opiece i wstawiennictwu. Pamiętaj także o szacunku i miłości wobec swojej matki, która dała ci życie. 3. Serce Jezusa, ze Słowem Bożym istotowo zjednoczone CZYTAJ! (J 1, 1-14): Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła. Pojawił się człowiek posłany przez Boga - Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz [posłanym], aby zaświadczyć o światłości. Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi. Na świecie było [Słowo], a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego - którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili. A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy. ROZWAŻ! Jezus Chrystus jest Słowem, które stało się ciałem. On jest odwiecznym Słowem Ojca (J 1, 1–14). A skro tak jest to zjednoczenie Jezusa ze Słowem Boga jest pełne w swej istocie. Słowo Boga i Jezus to jedno. Bóg Ojciec w sposób najpełniejszy przemówił do nas przez swojego Syna. To w Nim i przez Niego powiedział nam wszystko. I co więcej, to wezwanie wskazuje na jeszcze jedną głęboką prawdę. Serce Jezusa, ale i nasze jest istotowo złączone z osobą. Istotą człowieka jest serce, gdyż ono jest najważniejsze. I nie chodzi tu o uczucia, które kojarzymy z sercem, gdyż w Piśmie Świętym serce łączone jest z rozumem. To w nim dokonuje się spotkanie człowieka z Bogiem. To ono jest symbolem miłości. Otwierając się na Słowo Boże, otwieramy się na Miłość. Dziękujmy Bogu za jego Słowo, które jest Miłością. Dziękujmy za serce – miejsce spotkania z Nim. MODL SIĘ! Serce Jezusa, ze Słowem Bożym istotowo zjednoczone - zmiłuj się nad nami! ŻYJ SŁOWEM! Przyjrzyj się swojemu sercu – czy jest ono źródłem miłości i miejscem spotkania z Bogiem. Zobacz co w nim jest i w osobistej modlitwie zaproś Jezusa do swojego serca, by to On je uzdrawiał, przemieniał i uświęcał. 4. Serce Jezusa, nieskończonego majestatu CZYTAJ! (Łk 4, 31-36): Udał się do Kafarnaum, miasta w Galilei, i tam nauczał w szabat. Zdumiewali się Jego nauką, gdyż słowo Jego było pełne mocy. A był w synagodze człowiek, który miał w sobie ducha nieczystego. Zaczął on krzyczeć wniebogłosy; «Och, czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić? Wiem, kto jesteś: Święty Boży». Lecz Jezus rozkazał mu surowo: «Milcz i wyjdź z niego!» Wtedy zły duch rzucił go na środek i wyszedł z niego nie wyrządzając mu żadnej szkody. Wprawiło to wszystkich w zdumienie i mówili między sobą: «Cóż to za słowo? Z władzą i mocą rozkazuje nawet duchom nieczystym, i wychodzą». ROZWAŻ! Majestat Jezusa wypływa z prawdy o tym, że jest On Bogiem. Żyjąc wśród ludzi dokonywał wielkich dzieł: uzdrawiał chorych, wskrzeszał umarłych, wypędzał złe duchy. Poprzez te czyny okazywał swój majestat, wielkość i potęgę. Ludzie dziwili się temu, co widzieli, czego doświadczali. Pytali: „Kimże On jest…?” (por. Łk 4, 36). Jego chwała objawiły się w sposób do tej pory nie spotykany w poranek Zmartwychwstania, kiedy grób w którym spoczywał okazał się pusty (Łk 24. 1 – 3). Później Jezus pokazał uczniom swój majestat wstępując do nieba. (Dz 1, 9). A jeszcze pełniej poznamy Jego chwałę i majestat kiedy przyjdzie powtórnie. (Dz 1, 11). Dziękujmy Jezusowi za to, że objawił nam swój majestat, że dał poznać swoją moc i wielkość, byśmy uwierzyli i poznali, ze On prawdziwie jest Synem Bożym. MODL SIĘ! Serce Jezusa, nieskończonego majestatu - zmiłuj się nad nami! ŻYJ SŁOWEM! Przyjrzyj się życiu Jezusa i dziełom, których dokonywał. Rozpoznając w Nim Boga proś Go by swoją chwałę objawił także w twoim życiu. 5. Serce Jezusa, świątynio Boga i przybytku Najwyższego CZYTAJ! (J 2, 13-21): Zbliżała się pora Paschy żydowskiej i Jezus udał się do Jerozolimy. W świątyni napotkał siedzących za stołami bankierów oraz tych, którzy sprzedawali woły, baranki i gołębie. Wówczas sporządziwszy sobie bicz ze sznurków, powypędzał wszystkich ze świątyni, także baranki i woły, porozrzucał monety bankierów, a stoły powywracał. Do tych zaś, którzy sprzedawali gołębie, rzekł: «Weźcie to stąd, a nie róbcie z domu mego Ojca targowiska!» Uczniowie Jego przypomnieli sobie, że napisano: Gorliwość o dom Twój pochłonie Mnie. W odpowiedzi zaś na to Żydzi rzekli do Niego: «Jakim znakiem wykażesz się wobec nas, skoro takie rzeczy czynisz?» Jezus dał im taką odpowiedź: «Zburzcie tę świątynię, a Ja w trzech dniach wzniosę ją na nowo». Powiedzieli do Niego Żydzi: «Czterdzieści sześć lat budowano tę świątynię, a Ty ją wzniesiesz w przeciągu trzech dni?» On zaś mówił o świątyni swego ciała. ROZWAŻ! Serce Jezusa przyrównywane jest do świątyni Jerozolimskiej. To wezwanie litanii zaczerpnięta jest ze Starego Testamentu, ale także sam Jezus mówi o swoim ciele jako świątyni: „Zburzcie tę świątynię a Ja w trzech dniach ją odbuduję" (por. Łk 26, 61). Świątynia jest miejscem składania ofiar a Jezus całym swoim życiem składał ofiary swemu ojcu. Płonął w Nim ogień miłości tak jak płonął ogień w świątyni jerozolimskiej. Serce jest miejscem w którym Bóg pragnie spotykać się z człowiekiem, jest przybytkiem Boga. To w Jezusie i przez Jezusa możemy spotkać się z Bogiem. Także każdy z nas jest świątynią Boga. I to ode mnie zależy jak ta świątynia będzie wyglądała. Bóg nie opuszcza swojej świątyni, ale może być z niej wyrzucony albo tez godnie w niej przyjęty. Dziękujmy Jezusowi za jego ofiarę składaną Ojcu za nas. Dziękujmy za to, że i my możemy być Bożą świątynią. MODL SIĘ! Serce Jezusa, świątynio Boga i przybytku Najwyższego - zmiłuj się nad nami! ŻYJ SŁOWEM! Przyjrzyj się sobie, swojemu życiu i postępowaniu. Przypomnij sobie, że jesteś świątynią Boga żywego i podejmij refleksję nad tym, jaką jesteś świątynią. Zaproś Boga do swojego życia, do swojej codzienności. Uczyń Go Panem i Gospodarzem. 6. Serce Jezusa, domie Boży i bramo niebios CZYTAJ! (Rdz 28, 10 - 22): Kiedy Jakub wyszedłszy z Beer-Szeby wędrował do Charanu, trafił na jakieś miejsce i tam się zatrzymał na nocleg, gdy słońce już zaszło. Wziął więc z tego miejsca kamień i podłożył go sobie pod głowę, układając się do snu na tym właśnie miejscu. We śnie ujrzał drabinę opartą na ziemi, sięgającą swym wierzchołkiem nieba, oraz aniołów Bożych, którzy wchodzili w górę i schodzili na dół. A oto Pan stał na jej szczycie i mówił: «Ja jestem Pan, Bóg Abrahama i Bóg Izaaka. Ziemię, na której leżysz, oddaję tobie i twemu potomstwu. A potomstwo twe będzie tak liczne jak proch ziemi, ty zaś rozprzestrzenisz się na zachód i na wschód, na północ i na południe; wszystkie plemiona ziemi otrzymają błogosławieństwo przez ciebie i przez twych potomków. Ja jestem z tobą i będę cię strzegł, gdziekolwiek się udasz; a potem sprowadzę cię do tego kraju. Bo nie opuszczę cię, dopóki nie spełnię tego, co ci obiecuję». A gdy Jakub zbudził się ze snu, pomyślał: «Prawdziwie Pan jest na tym miejscu, a ja nie wiedziałem». I zdjęty trwogą rzekł: «O, jakże miejsce to przejmuje grozą! Prawdziwie jest to dom Boga i brama nieba!» Wstawszy więc rano, wziął ów kamień, który podłożył sobie pod głowę, postawił go jako stelę i rozlał na jego wierzchu oliwę. I dał temu miejscu nazwę Betel. - Natomiast pierwotna nazwa tego miejsca była Luz. - Po czym złożył taki ślub: «Jeżeli Pan Bóg będzie ze mną, strzegąc mnie w drodze, w którą wyruszyłem, jeżeli da mi chleb do jedzenia i ubranie do okrycia się i jeżeli wrócę szczęśliwie do domu ojca mojego, Pan będzie moim Bogiem. Ten zaś kamień, który postawiłem jako stelę, będzie domem Boga. Z wszystkiego, co mi dasz, będę Ci składał w ofierze dziesięcinę». ROZWAŻ! To litanijne wezwanie także nawiązuje do Starego Testamentu. Do wydarzenia, które przeżył patriarcha Jakub podczas snu w którym ”… ujrzał drabinę …” (Rdz 28, 12 – 19). Po przebudzeniu się Jakub powiedział: „Prawdziwie jest to dom Boga i brama do nieba”. Pan Bóg w tym widzeniu dodał Jakubowi otuchy, napełnił go nadzieją. Ten sen jest ukazaniem działania Bożej Opatrzności czuwającej nad losem każdego człowieka. Serce Jezusa jest miejscem obecności Boga, miejscem, w którym znajdujemy otuchę i nadzieję oraz doświadczamy Bożej pomocy. Jest miejsce do którego zawsze możemy przyjść z naszymi sprawami, trudnościami, ale także radościami. W Bożym Sercu możemy doświadczyć troski i opieki, których tak często nam brakuje w codziennym życiu. Pamiętajmy o tym, że Bóg nieustannie czuwa nad nami. Dziękujmy Mu za Jego Opatrzność. MODL SIĘ! Serce Jezusa, domie Boży i bramo niebios - zmiłuj się nad nami! ŻYJ SŁOWEM! Przyjrzyj się swojemu zawierzeniu Bożej Opatrzności. Powiedz Bogu, że Mu ufasz i zgadzasz się na to, by prowadził cię przez życie.
Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson. Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas. Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami. Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami. Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami. Święta Trójco, Jedyny Boże, zmiłuj się nad nami. Krwi Chrystusa, Jednorodzonego Syna Ojca Przedwiecznego, wybaw nas. Krwi Chrystusa, wcielonego Słowa Bożego, wybaw nas. Krwi Chrystusa, nowego i wiecznego Przymierza, wybaw nas. Krwi Chrystusa, przy konaniu w Ogrójcu spływająca na ziemię, wybaw nas. Krwi Chrystusa, tryskająca przy biczowaniu, wybaw nas. Krwi Chrystusa, brocząca spod cierniowej korony, wybaw nas. Krwi Chrystusa, przelana na krzyżu, wybaw nas. Krwi Chrystusa, zapłato naszego zbawienia, wybaw nas. Krwi Chrystusa, bez której nie ma przebaczenia, wybaw nas. Krwi Chrystusa, która poisz i oczyszczasz dusze w Eucharystii, wybaw nas. Krwi Chrystusa, zdroju miłosierdzia, wybaw nas. Krwi Chrystusa, zwyciężająca złe duchy, wybaw nas. Krwi Chrystusa, męstwo Męczenników, wybaw nas. Krwi Chrystusa, mocy Wyznawców, wybaw nas. Krwi Chrystusa, rodząca Dziewice, wybaw nas. Krwi Chrystusa, ostojo zagrożonych, wybaw nas. Krwi Chrystusa, ochłodo pracujących, wybaw nas. Krwi Chrystusa, pociecho płaczących, wybaw nas. Krwi Chrystusa, nadziejo pokutujących, wybaw nas. Krwi Chrystusa, otucho umierających, wybaw nas. Krwi Chrystusa, pokoju i słodyczy serc naszych, wybaw nas. Krwi Chrystusa, zadatku życia wiecznego, wybaw nas. Krwi Chrystusa, wybawienie dusz z otchłani czyśćcowej, wybaw nas. Krwi Chrystusa, wszelkiej chwały i czci najgodniejsza, wybaw nas. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. K. Odkupiłeś nas, Panie, Krwią swoją. W. I uczyniłeś nas królestwem Boga naszego. Módlmy się: Wszechmogący, wieczny Boże, Ty Jednorodzonego Syna swego ustanowiłeś Odkupicielem świata i Krwią Jego dałeś się przebłagać, daj nam, prosimy, godnie czcić zapłatę naszego zbawienia i dzięki niej doznawać obrony od zła doczesnego na ziemi, abyśmy wiekuistym szczęściem radowali się w niebie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Kyrie elejson. Christe elejson. Kyrie elejson. Chryste usłysz nas. Chryste wysłuchaj nas Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami. Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami. Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami. Święta Trójco, jedyny Boże, zmiłuj się nad nami. Miłosierne Serce Jezusa, przez które jak promień przez kryształ, Miłosierdzie Boże do nas przychodzi, ufamy Tobie Miłosierne Serce Jezusa, w Najświętszym Sakramencie miłosierdzia pełne, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, żywy zdroju łask wszelkich, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, pełne litości i niezgłębionego miłosierdzia, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, Dobroci Boża niepojęta, nigdy niezmierzona i niezgłębiona, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, żywa krynico miłości, z której tryska życie dla człowieka grzesznego, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, z którego rany życie czerpać możemy jedynym naczyniem ufności, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, morze Miłosierdzia, miłością ku nam płonące, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, niezgłębionego miłosierdzia, wylewające się na świat cały, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, które pragnie przytulić zbolałą ludzkość, aby ją napełnić pokojem, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, jedyne schronienie i ucieczko nasza, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, tronie i morze Miłosierdzia, do którego zawsze zbliżyć się możemy, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, przyczyno ustanowienia Święta Miłosierdzia Bożego z wielkimi łaskami, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, z którego wypłynęły Krew i Woda, jako źródło Miłosierdzia dla nas, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, z którego rany wytrysły promienie Miłosierdzia Bożego dla nas grzeszników, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, osłaniające nas swoimi promieniami przed słusznym gniewem Ojca, ufamy Tobie, Miłosierne Serce Jezusa, które pragniesz, aby promienie Miłosierdzia rozeszły się na świat cały, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, które bladym promieniem Miłosierdzia usprawiedliwiasz dusze nasze, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, które przez czerwony promień Twego Miłosierdzia jesteś życiem naszych dusz, ufamy Tobie Miłosierne Serce Jezusa, które nie rozpala się gniewem ku nam, ale wzrusza się naszą nędzą, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, chociaż mielibyśmy na sumieniu grzechy wszystkich potępionych nie zwątpimy w Miłosierdzie Twoje, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, które szczególnie rani oziębłość dusz wybranych, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, które najbardziej rani po upadku, nieufność w Miłosierdzie Twoje, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, dające ostateczną łaskę duszy w rozpaczy, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, które jesteś słońcem w naszej drodze do nieba, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, w Tobie najwięcej świateł otrzymać możemy, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, rozpięte i ciche na krzyżu, z którego moc i siła do walki płynie, ufamy Tobie Miłosierne Serce Jezusa, w którym swoje cierpienia zatopić możemy, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, jak dobra matka przez całe życie ku nam nachylone, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, przeciwko pociskom nieprzyjacielskim twierdzo niezdobyta, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, abyśmy byli odbiciem Twojej litości i miłosierdzia, Ty jedynie sprawić możesz, ufamy Tobie Miłosierne Serce Jezusa, otwarte włócznią, które w ostatnią godzinę śmierci w sobie ukryć nas możesz, ufamy Tobie. Miłosierne Serce Jezusa, przez które, jak przez otwartą bramę, do nieba wejść możemy, ufamy Tobie. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam Panie. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas Panie. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nas nami. W. O Krwi i Wodo, któraś wypłynęła z Miłosiernego Serca Jezusowego, jako zdrój miłosierdzia dla nas. O. Napełnij nas niezachwianą ufnością w Jego nieskończone Miłosierdzie. Módlmy się: Wszechmogący i miłosierny Ojcze, spójrz na ranę Miłosiernego Serca Twojego Syna, z której wypłynęła Krew i Woda, jako źródło miłosierdzia dla nas; spraw, abyśmy w pełni Tobie ufali i stali się miłosiernymi wobec naszych bliźnich. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. (Opracowana na podstawie „Dzienniczka św. s. Faustyny). Imprimatur: J. E. Ksiądz Biskup Stanisław Napierała Kalisz, dnia 4 lipca 1997 roku, L. dz. 380/97/B „Miłosierdzie Boże na drodze Mojego życia” to osobiste świadectwo o. Zdzisława Pałubickiego a zarazem swoisty prolog w oczekiwaniu na ŚWIĘTY ROK MIŁOSIERDZIA (ŚRM) jaki nas czeka w najbliższym czasie. ŚRM zacznie się od – w uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP, a zakończy r., w uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata, w którym to dniu zostanie dokonane zawierzenie Polski Jezusowi Chrystusowi Królowi Wszechświata - Królowi Miłosierdzia i Polski w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie – Łagiewnikach. Jezu, ufamy Tobie i ufać nie przestaniemy! Ojciec Zdzisław Pałubicki odszedł do Domu Pana. Wówczas na stronie: pojawiła się taka informacja: Z wielkim żalem pragniemy poinformować, iż 15 lutego 2019 roku we wspomnienie bł. ks. Michała Sopoćko i w dniu imienin św. s. Faustyny Kowalskiej odszedł do Pana niestrudzony misjonarz Miłosierdzia Bożego i spowiednik Ojciec Zdzisław Pałubicki. Kapłan, który kochał Boga i ludzi. W czasie 40 lat podróży misyjnych na terenie Polski i poza jej granicami, przeprowadził ponad 1000 misji o tematyce Najświętszego Serca Jezusowego. Był wspaniałym kaznodzieją i rekolekcjonistą docierającym zarówno do najstarszych jak i do najmłodszych słuchaczy. Swoją pracą misyjną wniósł ogromny wkład w rozwój kultu Miłosierdzia Bożego i nabożeństwa do Najświętszego Serca Pana Jezusa, spopularyzował sylwetkę św. Andrzeja Boboli. Był Honorowym Obywatelem Miasta Nakło nad Notecią. Prosimy o modlitwę w intencji zbawienia Duszy Ojca Zdzisława. Uroczystości pogrzebowe o. Zdzisława odbyły się w Kaliszu, w Sanktuarium Serca Jezusa Miłosiernego, przy ul. Stawiszyńskiej 2 w czwartek 21 lutego 2019 r.
Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa przypada zawsze w ósmym dniu po Bożym Ciele. W Polsce obchodzona jest od 1765 roku. W tym roku Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa przypada w piątek 24 czerwca. To ósmy dzień po Bożym Ciele. Objawienia o Boskim Sercu W XVII wieku zakonnica ze Zgromadzenia Sióstr Nawiedzenia św. Małgorzata Maria Alacoque miała widzenia. Objawił się jej Chrystus, który opowiadał o swoim nieskończonym Miłosierdziu. Widzenia trwały od grudnia 1973 roku do czerwca 1675 roku. Jezus prosił, by ludzie zwracali się do Jego Serca w specjalnym nabożeństwie. 16 czerwca 1675 r. podczas tzw. wielkiego objawienia Jezus ukazał św. Małgorzacie swoje Boskie Serce. "Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi, że niczego nie szczędziło aż do wyczerpania i wyniszczenia się, by im dać dowody swej miłości" – mówił podczas widzenia. Wtedy też Chrystus zażądał, by pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała był świętem poświęconym czci Jego Serca. "Przeto żądam od ciebie, aby w pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała zostało ustanowione święto - szczególnie po to, by uczcić Moje Serce przez Komunię Świętą i uroczyste akty przebłagania, w celu wynagrodzenia Mu za zniewagi doznane w czasie wystawienia na ołtarzach". Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa w Polsce i na świecie Święto zostało ustanowione dopiero 90 lat później, w 1765 roku, przez papieża Klemensa XIII. Ojciec Święty zatwierdził wówczas także nabożeństwo do Najświętszego Serca. Jednak uznane święto dotyczyło tylko Polski i jednej Konfraterni Najświętszego Serca w Rzymie. W Kościele powszechnym ustanowiono je w 1856 roku. Zrobił to papież Pius IX. W 1899 roku, zgodnie z wolą Jezusa, papież Leon XIII poświęcił całą ludzkość Boskiemu Sercu. Z kolei papież Pius XI w 1928 roku nakazał obchodzić święto ku czci Najświętszego Serca Jezusowego razem z oktawą, a po Mszy św. lub nieszporach odmówić Akt wynagrodzenia Najświętszemu Sercu Jezusowemu. Oktawa Bożego Ciała została zniesiona przez Piusa XII w 1955 roku. Czy Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa jest świętem nakazanym? Według Kodeksu Prawa Kanonicznego, w niedzielę i święta nakazane wierni zobowiązani są uczestniczyć we Mszy świętej. Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, choć przyjmuje wyjątkowy charakter, nie jest świętem nakazanym. Stąd też nie ma obowiązku uczestnictwa we Mszy św. i powstrzymywania się od prac niekoniecznych. W Liście Episkopatu Polski na temat przykazań kościelnych biskupi zachęcają jednak, by w uroczystości i święta nienakazane przez Kościół, wierni "zgodnie z wieloletnią tradycją brali wtedy udział w liturgii". "Zachęcamy także wiernych do pełnego udziału w Eucharystii przez przyjęcie Komunii świętej" – napisano w liście. Czy w Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa obowiązuje post? W Polsce wierni, którzy ukończyli 14. rok życia, w piątki zobowiązani są zachowywać wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, czyli tzw. postu jakościowego. Zgodnie z Kodeksem Prawa Kanonicznego, post nie obowiązuje w piątki, w które przypada uroczystość lub dni o randze uroczystości. Wyjątek stanowią również piątki, kiedy zostanie udzielona dyspensa. Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa przypada w piątek. Dlatego, zgodnie z Prawem Kanonicznym, tego dnia nie obowiązuje wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych. Centralne obchody Uroczystości Najświętszego Serca Pana Jezusa 15 czerwca rozpoczęła się Nowenna przed Uroczystością Najświętszego Serca Pana Jezusa. Trwała dziewięć dni – do dnia, w którym w Kościele katolickim obchodzona jest uroczystość ku czci Bożego Serca. Jak zauważa jeden z organizatorów, najważniejszą ideą nowenny było przebłaganie za grzechy. Centralne uroczystości odbędą się 24 czerwca 2022 roku w Sanktuarium Najświętszego Serca Pana Jezusa Króla w Chojnie o godz. 18. Uroczystej Mszy świętej będzie przewodniczył ks. prof. Tadeusz Guz, który wygłosi homilię. O godz. 19 nastąpi wystawienie Najświętszego Sakramentu połączone z aktem przebłagania Najświętszego Serca Pana Jezusa, po czym wierni przejdą w procesji eucharystyczno-przebłagalnej za grzechy Narodu Polskiego. O godz. 20:20 rozpocznie się różaniec w intencji Polaków w Ojczyźnie i na całym świecie. Natomiast o godz. 21 odśpiewany zostanie Apel Jasnogórski, po czym nastąpi uroczyste odczytanie Aktu poświęcenia siebie Sercu Jezusa i Sercu Maryi. – Sam akt oddania się Najświętszemu Sercu Pana Jezusa jest bardzo ważny, ale o wiele ważniejsze jest to, czy zaczniemy żyć tym aktem. Czy Jezus rzeczywiście będzie królował w naszym sposobie myślenia, w naszym życiu, w zachowywaniu Bożych Przykazań – tłumaczył salezjanin ks. Dominik Chmielewski. – Całym sercem zależy mi na tym, abyśmy wszyscy w Polsce zrozumieli, jak bardzo ważne jest zawierzenie się Najświętszemu Sercu Pana Jezusa i Niepokalanemu Sercu Maryi – podkreślał duchowny. – Chcemy, aby akt zawierzenia dokonał się w każdym domu, w każdej parafii, w każdej parafii, w naszej ojczyźnie i wszędzie tam, gdzie są Polacy! – apelują organizatorzy inicjatywy. Akt osobistego poświęcenia się Boskiemu Sercu wg św. Małgorzaty Marii Alacoque Ja N. oddaję i poświęcam siebie Najświętszemu Sercu Pana Jezusa Chrystusa; moją osobę i moje życie, moje uczynki, trudy i cierpienia, aby odtąd jedynie czcić, miłować i wielbić to Serce. Mocno postanawiam należeć całkowicie do Niego i czynić wszystko z miłości ku Niemu, wyrzekając się z całego serca wszystkiego, co by Mu się mogło nie podobać. Ciebie, o Najświętsze Serce, obieram jako jedyny przedmiot mojej miłości, jako obrońcę mego życia, jako rękojmię mego zbawienia, jako lekarstwo na moją słabość, jako naprawienie wszystkich błędów mojego życia i jako pewne schronienie w godzinę mej śmierci. O Serce Jezusa pełne dobroci, bądź moim usprawiedliwieniem wobec Boga Ojca i odwróć ode mnie Jego sprawiedliwe zagniewanie. O Serce pełne miłości, w Tobie pokładam całą moją ufność, ponieważ obawiam się wszystkiego ze strony mojej skłonności do czynienia zła, natomiast spodziewam się wszystkiego od Twojej dobroci. Wyniszcz we mnie wszystko to, co może się Tobie nie podobać, albo sprzeciwiać. Niech Twoja czysta miłość tak głęboko przeniknie moje serce, abym nigdy nie zapomniał(a) o Tobie, ani był odrzucony(a) od Ciebie, o to błagam Cię przez Twoją dobroć. Niech imię moje będzie zapisane w Tobie, ponieważ pragnę, aby największym moim szczęściem i radością było żyć i umierać jako Twój wierny sługa. Amen. Akt osobistego poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi O Serce Niepokalane! W zjednoczeniu z Sercem Jezusa, Twojego Najmilszego Syna, ja N. poświęcam i oddaję się Tobie całkowicie i bez zastrzeżeń, wołając: O Serce Maryi, cały należę do Ciebie i wszystko, co posiadam, jest Twoje. Twojemu Niepokalanemu Sercu poświęcam życie moje i całą działalność moją, zmysły i władze, dobra duchowe i doczesne, przyrodzone i nadprzyrodzone, zewnętrzne i wewnętrzne, przemijające i trwałe, moją przeszłość, teraźniejszość i przyszłość – bez zastrzeżeń – mój czas, życie, wieczność, niebo, serce moje, ciało, duszę, osobę i w ogóle całą moją istotę – wszystko! O Serce gorejące Bożą miłością, zdaję się zupełnie na Ciebie i powierzam się Tobie. Bądź moim światłem i siłą, moim oparciem i pomocą, odpoczynkiem i schronieniem, radością i życiem, moim orędownikiem i moim wszystkim po Najświętszym Sercu Jezusa, mojego Króla i Oblubieńca. Amen. Światowy Dzień Modlitwy o Uświęcenie Kapłanów Nowy wymiar Uroczystości Najświętszego Serca Jezusowego nadał papież Jan Paweł II. W 1995 roku Ojciec Święty zdecydował, że w Kościele katolickim uroczystość ta będzie również Światowym Dniem Modlitwy o Uświęcenie Kapłanów. Modlitwa w intencji kapłanów słowami św. Siostry Faustyny O Jezu mój, proszę Cię za Kościół cały, udziel mu miłości i światła Ducha swego, daj moc słowom kapłańskim, aby serca zatwardziałe kruszyły się i wróciły do Ciebie, Panie. Panie, daj nam świętych kapłanów. Ty sam ich utrzymuj w świętości. O Boski i Najwyższy Kapłanie, niech moc miłosierdzia Twego towarzyszy im wszędzie i chroni ich od zasadzek i sideł diabelskich, które ustawicznie zastawia na dusze kapłana. Niechaj moc miłosierdzia Twego, o Panie, kruszy i wniwecz obraca wszystko to, co by mogło przyćmić świętość kapłana, bo Ty wszystko możesz. Czerwiec – miesiąc Najświętszego Serca Pana Jezusa W Polsce, podobnie jak maj jest miesiącem maryjnym, tak czerwiec to miesiąc szczególnie poświęcony Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. W czasie wieczornych nabożeństw we wszystkich kościołach śpiewana jest Litania do Najświętszego Serca Pana Jezusa. Składa się ona z 33 wezwań na cześć 33 lat ziemskiego życia Jezusa Chrystusa. Wezwania w Litanii do Najświętszego Serca Pana Jezusa są ułożone w logiczny sposób. Dokonano podziału na trzy grupy wezwań. W pierwszej grupie (wezwania 1–7) ukazane jest Serce Jezusa w relacji do Trójcy Przenajświętszej. Druga grupa (wezwania 8–16) to przymioty Boskiego Serca, z kolei w trzeciej grupie (wezwania 17–33) położono nacisk na relację Serca Jezusowego do ludzi. Litania do Najświętszego Serca Pana Jezusa Kyrie, elejson. Chryste, elejson. Kyrie, elejson. Chryste, usłysz nas. Chryste, wysłuchaj nas. Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami. Synu, Odkupicielu świata, Boże, zmiłuj się nad nami. Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami. Święta Trójco, Jedyny Boże, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, Syna Ojca Przedwiecznego, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, w łonie Matki Dziewicy przez Ducha Świętego utworzone, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, ze Słowem Bożym istotowo zjednoczone, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, nieskończonego majestatu, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, świątynio Boga, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, przybytku Najwyższego, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, domie Boży i bramo niebios, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, gorejące ognisko miłości, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, sprawiedliwości i miłości skarbnico, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, dobroci i miłości pełne, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, cnót wszelkich bezdenna głębino, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, wszelkiej chwały najgodniejsze, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, królu i zjednoczenie serc wszystkich, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, w którym są wszystkie skarby mądrości i umiejętności, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, w którym mieszka cała pełnia Bóstwa, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, w którym sobie Ojciec bardzo upodobał, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, z którego pełni wszyscyśmy otrzymali, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, odwieczne upragnienie świata, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, cierpliwe i wielkiego miłosierdzia, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, hojne dla wszystkich, którzy Cię wzywają, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, źródło życia i świętości, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, przebłaganie za grzechy nasze, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, zelżywością napełnione, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, dla nieprawości naszych starte, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, aż do śmierci posłuszne, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, włócznią przebite, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, źródło wszelkiej pociechy, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, życie i zmartwychwstanie nasze, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, pokoju i pojednanie nasze, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, krwawa ofiaro grzeszników, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, zbawienie ufających Tobie, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, nadziejo w Tobie umierających, zmiłuj się nad nami. Serce Jezusa, rozkoszy wszystkich Świętych, zmiłuj się nad nami. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie. Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. K: Jezu cichy i pokornego serca, W: Uczyń serca nasze według Serca Twego. Módlmy się. Wszechmogący, wieczny Boże, wejrzyj na Serce najmilszego Syna swego i na chwałę, i zadośćuczynienie, jakie w imieniu grzeszników Ci składa, † daj się przebłagać tym, którzy żebrzą Twojego miłosierdzia, i racz udzielić przebaczenia w imię tegoż Syna swego, Jezusa Chrystusa, który z Tobą żyje i króluje na wieki wieków. Amen. Uroczystość Narodzenia św. Jana Chrzciciela W Kościele katolickim 24 czerwca co roku przypada uroczystość Narodzenia św. Jana Chrzciciela. W tym roku, w związku z przypadającą w tym dniu Uroczystością Najświętszego Serca Pana Jezusa, Narodzenie św. Jana Chrzciciela zostało przeniesione na 23 czerwca. Zgodnie z decyzją Kongregacji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. W miejscach, gdzie św. Jan Chrzciciel jest patronem (naród, diecezja, miasto, wspólnota zakonna czy parafialna), to uroczystość Narodzenia św. Jana Chrzciciela sprawowana się w piątek 24 czerwca, zaś uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa przeniesiono na dzień poprzedni – czwartek 23 czerwca. Czytaj też:Pokora Najświętszego Serca Jezusa to sposób na pokonanie egoizmu "dumy" LGBTCzytaj też:Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, czyli Boże Ciało w tradycji Kościoła
litania do krwi serca jezusowego